In de schaduw van het Estadi Olimpico, ligt het Museu Olimpic i de l’Esport Joan Antoni Samaranch, vernoemd naar de oude IOC baas, die Olympische Spelen in het laatste kwart van de vorige eeuw naar grote hoogte tilde. Gelukkig geen hagiografie in ‘zijn’ museum, maar wel een heimelijk genoegen van J.A.: het verzamelen van kastanjes (en vredesduiven).
Een ode aan de sport in het algemeen en de Spelen van Barcelona in 1992 in het bijzonder dus. In plaats van de Olympus te beklimmen, daal je langzaam af naar de Hall of Fame: langs de ontwikkeling van de sport vanaf de prehistorie tot en met het heden, waarbij zelfs de bergsport en het autoracen (weliswaar niet Olympisch) niet vergeten zijn, evenals de typische Catalaanse sporten.
De spelen van Barcelona vonden toch alweer dertig jaar geleden plaats, dus verder een leuke tocht langs memory lane. Mooi is de rij met fakkels van alle Spelen sinds 1976 en bijzonder is afzetplank van het verspringen met ergens de ‘spikes’ van gouden medaille winnaar Carl Lewis. Helaas geen Ellen van Lange, wel de handafdruk van die andere Nederlander.
Ik bezocht dit museum op vrijdag 25 juli 2023.
Meer informatie: Museu Olimpic i de l’Esport