Voor de serie Blokboek Geschiedenis van Educatieve Uitgeverij Kinheim heb ik de teksten herschreven, waarbij de kenmerkende aspecten het uitgangspunt waren.
Sinds de Romeinse tijd speelde de kerk een belangrijke rol in het leven van de mensen. In de kerken werden elke dag missen gehouden. Op zondag was er de hoogmis. Hier ging iedereen naartoe. Mensen die niet naar de kerk gingen, werden al snel raar gevonden. Men dacht dan dat de duivel die mensen in zijn macht had.
Feestdagen
De kerk bepaalde het ritme van het jaar door de vele feestdagen die er bestonden. Naast het kerst-, paas- en pinksterfeest waren er ook dagen waarop een heilige vereerd werd. Heiligen waren mensen die een voorbeeldig leven hadden geleefd en goed voor anderen waren geweest.
Zo werd op 11 november het feest van Sint Maarten gevierd en op 5 december het feest van Sint Nicolaas. En op 14 februari was er het feest van de heilige Valentijn. Er werd op zo’n heiligendag extra brood of bier uitgedeeld en men hield meestal een processie. Tijdens een processie werd het beeld van een heilige door de stad gedragen en werd er een mis in de kerk gehouden.
Pelgrims
Naast de christelijke kerk mocht er geen andere godsdienst zijn. Ook iemand die liet merken dat hij het niet eens was met wat de kerk vertelde, had het niet makkelijk. Men kwam voor een kerkelijke rechtbank en als de woorden niet teruggenomen werden, werd men tot ketter verklaard. Voor straf werd men op pelgrimstocht gestuurd.
Op pelgrimstocht ging men naar een heilige plaats. Op die plaats had ooit een heilige geleefd of was daar gestorven. Men geloofde dat de heilige daar bescherming of genezing bood. Ook werden misschien alle misdaden vergeven.
Overal waren er pelgrimsplaatsen, zoals Dokkum waar Bonifatius was vermoord. Of Maastricht waar Servatius lag begraven. De bekendste plaatsen waren Rome en Jeruzalem. Men was dan jaren onderweg.
Jeruzalem was voor de christenen de plaats waar Jezus gestorven en opgestaan was. Voor moslims was dit ook een heilige plaats, omdat profeet Mohammed vanaf hier naar de hemel gereisd was. Toen islamitische legers Jeruzalem veroverden, riep de paus in Rome alle edelen en ridders van Europa op om op kruistocht te gaan en deze pelgrimsplaats te bevrijden.
Rijkdom
De paus en de bisschoppen lieten duidelijk merken dat zij belangrijk waren. De kerk was rijk. Edelen en rijke poorters gaven geld of geschenken. Dit kon een stuk land zijn, een altaar voor de kerk of een compleet klooster. Hiermee hoopten ze dat zij na hun dood een mooi plekje in de hemel zouden krijgen.
De kerk kon dankzij deze rijkdom ook goede werken verrichten. Armen ontvingen brood en kleren, zieken werden in kloosters verzorgd en misdadigers konden vergeving krijgen als zij berouw toonden. In kloosters werd vaak ook les gegeven door monniken en nonnen. Alleen kinderen van edelen en de rijken gingen naar deze kloosterscholen, want de meeste kinderen moesten thuis meehelpen met het werk