Het was duidelijk niet om des keizers baard dat ik ging, maar je voelt wel snel een voyeur in de tijdcapsule die Museum Huis Doorn heet. Het lijkt alsof de laatste Duitse keizer zojuist de kamer heeft verlaten, want zijn leesbrilletje ligt nog op het bureau.
Tijdens de informatieve rondleiding kom je dan ook veel intieme details over zijn twintigjarige ballingschap te weten. Zo verzorgde Wilhelm zijn correspondentie gezeten op een zadel, vanuit de wetenschap dat zijn voorvader Frederik de Grote ook regeerde vanaf het paard. Of wat te denken van de kappersstoel waarin Wilhelm dagelijks zijn snor liet soigneren, voordat hij op het landgoed bomen ging kappen. Ook bleek hij, tegen de adellijke gewoonte in van die tijd, een tweepersoonsbed te delen met zijn dertig jaar jongere (tweede) gemalin, die overigens nog bij Hitler pogingen deed om het keizerschap in ere te herstellen.
Of Duitsland ooit nog een monarchie wordt, is maar de vraag. Tot die tijd blijft Wilhelm in Doorn in zijn mausoleum liggen. Het bezoeken waard!
Ik bezocht dit museum op vrijdag 5 november 2021.
Meer informatie: Museum Huis Doorn