Dorpen in de Krimpenerwaard zijn eeuwenlang gekenmerkt door lintbebouwing. De ontginning van de polders veroorzaakte deze structuur. Daarnaast hebben twee dorpen zich ontwikkeld vanuit komvorming, op een kruising van twee wegen.

Over het water was lange tijd de beste manier om zich te verplaatsen. Pas in de twintigste eeuw werden doorgaande wegen ontwikkeld. De twee provinciale wegen vallen daarom nu meteen op.

Een regelmatig patroon van sloten, vlieten, kaden en weteringen is duidelijk op de kaart te herkennen. In het noordelijke deel van de polder zijn de sloten noordwest – zuidoost georiënteerd en in het zuidelijk deel liggen ze in noord – zuid richting.

De beide rivieren IJssel en Lek hebben vanzelfsprekend een grote rol gespeeld bij de ontwikkeling van de Krimpenerwaard. In een oorkonde uit 944 wordt melding gemaakt van ‘pago Lacke et Isla’, de gouw Lek en IJssel.

Voor de tentoonstelling ‘Veren in de Krimpenerwaard’ van de Historische Vereniging Ouderkerck op d’IJssel deed ik onderzoek naar de Goudsche Boot.